Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι μια διαδικασία στην οποία καταφεύγουν όλο και πιο πολύ τα νέα ζευγάρια για διαφορους λογους που δεν θα αναλύσουμε εδώ. Ωστόσο ένα ερώτημα που εδώ και καιρό βασανίζει τον ιατρικό κόσμο είναι το ερώτημα αν τα παιδιά που γεννιούνται με αυτόν τον τρόπο παρουσιάζουν συχνότερα καρκίνους.
Μια μεγάλη και σημαντική μελέτη μετα από μια ηράκλεια πραγματικά προσπάθεια από την Αμερικανική βάση δεδομένων Υποβοηθουμενης Αναπαραγωγής που περιέχει το 90 % όλων των εξωσωματικων που έχουν γίνει στις ΗΠΑ δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο JAMA PEDIATRICS.
Η μελέτη περιείχε 276 χιλιάδες παιδιά από εξωσωματική. Από αυτά και μέσα σε 4,5 χρόνια παρακολούθησης 321 παιδιά εμφάνισαν καρκίνο δηλαδή περίπου 1 στα 858 παιδιά.
Σε παιδιά χωρίς εξωσωματική - μετά από μετρήσεις σε 2,2 εκατομμύρια παιδιά χωρίς εξωσωματική, ο η συχνότητα είναι 1 στα 1100 παιδιά. Η διαφορά αυτή είναι στα όρια της στατιστικής διαφοράς.
Ας δούμε όμως κάποια στοιχεία. Οι μητέρες των παιδιών με εξωσωματική ήταν πιθανότερο να είναι λευκές, μεγαλύτερες σε ηλικία και πιο μορφωμενες.
Πιθανόν λοιπόν η ελαφρώς αυξημένη συχνότητα δεν είναι σίγουρο αν οφείλεται στην εξωσωματική αυτή καθ αυτή ή στο γονιδιακό υπόστρωμα όσων έχουν υπογονιμότητα.
Ακόμα όμως και εάν υποθέσουμε πως η αυξημένη συχνότητα καρκίνου στα παιδιά με εξωσωματική οφείλεται στη μέθοδο όπως υπολόγισε ο γιατρός Perry Wilson θα πρέπει για έναν μόνο παιδικό καρκίνο να αποτρέψουμε 3500 χιλιάδες πετυχημένες εξωσωματικές.
Όπως λέει επίσης ο ίδιος γιατρός ενδεχόμενη καλύτερη παρακολούθηση με αξονικες αυτών των παιδιών θα οδηγούσε σε μεγαλύτερα προβλήματα λόγω της μεγάλης ταλαιπωρίας των παιδιών και των ψευδως θετικών αποτελεσμάτων καθώς όπως είπαμε η διαφορά συχνότητας στον καρκίνο είναι μόνο οριακά μεγαλύτερη.
Μελέτες σαν αυτή ουσιαστικά δεν μπορούν να καταδικασουν την εξωσωματική ως μέθοδο. Στο μέλλον, καθώς θα μαθαίνουμε περισσότερα πιο πολλά για την βιολογία της υπογονιμότητας ενδεχομένως θα ξεκαθαρίσουμε και την αιτία του φαινομένου.
